ในพระบาลีมีหลักธรรมของผู้เป็นครูที่ดี ๗ ประการ คือ
๑. ปิโย คือคุณครูต้องทำตนให้เป็นที่รัก ทั้งของผู้อื่นและตนเอง (ต้องทำดีจนกระทั่งกราบไหว้ ตนเองได้)
๒. ครุ คือคุณครูต้องเป็นผู้หนักแน่น...ด้วยความประพฤติดีมีคุณธรรม...ด้วยหลักวิชาการ และความรู้รอบตัว
๓. ภาวนีโย คือคุณครูต้องเป็นผู้สามารถยังความเจริญรุ่งเรืองให้เกิดขึ้น ทั้งแก่ตนเอง และศิษยานุศิษย์
๔. วัตตา คือคุณครูต้องประพฤติทั้ง ๒ ด้าน คือ ผู้อบรมสั่งสอนศิษย์ และ มีข้อวัตรปฏิบัติของความเป็นครู
- การสอนผู้อื่นนั้นมี ๒ วิธี คือ พูดให้ฟัง และ ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง
- คุณครูต้องมีข้อวัตรปฏิบัติที่สมบูรณ์ ไม่เป็นคนโลเลเหลวใหล ต้องปรับปรุงตนเองให้ดีอยู่เสมอตลอดไป
๕. วจนักขโม คือคุณครูต้องเป็นผู้อดทนในเรื่องวาจา ๒ ประการคือ
- อดทนในการพูดจาพร่ำสอนศิษย์ แม้จะยากลำบากและเหน็ดเหนื่อย
- อดทนต่อถ้อยคำว่ากล่าวของศิษย์หรือผู้อื่น ไม่หวั่นไหวโดยง่าย
๖. คัมภีรัญจะ กะถัง กัตตา คือคุณครูต้องมีความสามารถทำเรื่องที่ลึกให้ตื้นได้ ทำเรื่องที่เข้าใจยากให้ง่ายขึ้น มีความฉลาดหลักแหลมในการสอนสั่งศิษย์
๗. โน จัฏฐาเน นิโยชเย คือคุณครูต้องไม่แนะนำศิษย์ในทางที่ไม่เหมาะสม ไม่แนะนำศิษย์ในทางที่จะเกิดความเสื่อมเสีย แต่ต้องแนะนำศิษย์ในทางที่ดี ที่ถูกต้องเหมาะสม ตลอดไป
ขอกราบคารวะบูรพาจารย์ทุกท่าน ที่ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชา ในโอกาสวันครู ๒๕๕๒
No comments:
Post a Comment